جهان, اخبار تحلیلی

آثار استعمار در جزایر گوری و سنت لوئیس در سنگال

جزایر گوری و سنت لوئیس به عنوان نشانه های مستحکمی از استعمار کشورهایی اروپایی در آفریقا و سنگال است که بزرگترین بازار برده جهان در آن روز ها را در خود جای داده بود.

19.06.2017 - به‌روز رسان : 20.06.2017
آثار استعمار در جزایر گوری و سنت لوئیس در سنگال

داکار/ خبرگزاری آناتولی

هنوز هم رد پای استعمار در جزایر گوری و سنت لوئیس در کشور سنگال که نماد ثبات و صلح در غرب آفریقا است، مشاهده می شود. سابقه تجارت برده در سنگال که صد ها سال هدف استعمار کشورهای پرتغال، هلند، انگلستان و فرانسه بوده است به قرن 16 میلادی بر می گردد.

تاریخ دانان می گویند اولین بار در سال 1444 پرتغالی‌ها با انتقال الکل به جزیره Goree در سواحل داکار پایتخت سنگال جوانان سنگالی را که تا آن زمان طعم الکل را نچشیده بودند، مست نموده و سوار کشتی هایی کردند که عازم آفریقای جنوبی بودند.

"ابا در طائم" رئیس سابق مجلس سنگال و همچنین وزیر آموزش و پروش این کشور در گذشته که به عنوان تاریخ دان برجسته شناخته می شود، در توصیف وضعیت بازار برده در جزیره گوری می گوید: در طول زمان کشتی هایی که از بنادر مهم اروپایی مانند نانت، روشل، بوردو، لیورپول، بریستول، آمستردام و لیسبون جوانان آفریقایی را که از نقاط مختلف آفریقا جمع آوری کرده بودند به جزیره گوری سنگال که تبدیل به بزرگترین بازار برده فروشی شده بود، می آوردند. این جزیره محل معامله تجار برده های آفریقایی بود. اسیران، در خانه های بردگان و در اتاقک های کوچک به شکلی که به یکدیگر زنجیر شده بودند نگهداری شده و به بازار منتقل می شدند. کسانی که جان خود را از دست میدادند یا عصیان می کردند به دریا انداخته می شدند. قیمت برده های مرد با توجه به قد، وزن و بازوانشان تعیین می شد و بردگان زن نیز با دندان ها و سلامت عمومیشان قیمت گذاری می شدند.

تیام با اشاره به اسارت برده ها در طبقه پایین خانه‌هایی که تاجران در طبقه بالایی آن زندگی می‌کردند افزود: "اسرایی که در بازار انتخاب می‌شدند سوار کشتی‌هایی با نام "Tumberio" که به معنای مزار شناور بود می‌شدند و به سمت پرتقال می‌رفتند".

جزیره گئورگ در سنگال و همچنین شهر سنت لوئیس در تاریخ برده‌داری جایگاه مهمی داشته است. این شهر پس از ورود فرانسوی‌ها در سال 1659 به شهر و نامگذاری آن به نام لوئیس چهارم، پادشاه فرانسه به عنوان پایتخت شناخته شد.

در این شهر که در نگاه اول همچون یک شهر فرانسوی به نظر می‌رسد می‌توان در دیگر نقاط آن با زندگی‌های تماما متفاوت روبرو شد. ماهیگیرانی که در اطراف دریاچه سنگال جمع شده‌ و با قایق‌هایی که اسامی شیخ خود را بر آنها گذاشته‌اند ماهی‌های صید شده خود را در بازار نزدیک دریاچه می‌فروشند.

با اینکه قسمتی از شهر که پیش از این فرانسوی‌ها در آنجا زندگی می‌کردند وضعیت مناسبی دارد اما سایر مناطقی که محل زندگی اکثریت مردم است در وضعیت بسیار اسفناکی است. ماهیگیری که شغل اکثر جوانان است منبع مالی اصلی شهر به حساب می‌آید.

این شهر که با اجرای فستیوال‌های جاز و دیگر فعالیت‌های هنری سالانه صدها هزار توریست را میزبانی می‌کند از سوی یونسکو به عنوان میراث فرهنگی جهان شناخته می‌شود.

خبرگزاري آناتولي اخبار خود از طريق سامانه مدیریت خبر (HAS) براي مشترکین رسانه‌ای ارسال و فقط بخشي از آنها را خلاصه و در وبسايت خود منتشر ميكند. بنابراين براي دريافت اخبار كامل ما، لطفا تماس گرفته و مشترك شويد!
موضوعات مرتبط
Bu haberi paylaşın